جهش تولید؛ دولت و فرصت باقی مانده 4 ماهه

پایگاه خبری تحلیلی میار؛ مقام معظم رهبری طبق روال  بیش از دو دهه گذشته در پیام نوروزی سال 1399 خود، امسال را  سال "جهش تولید" نام گذاری فرمودند. جهت گیری نامگذاری های چند سال اخیر معظم له متوجه اقتصاد، تولید و اشتغال بوده است واین همه توجه و اهتمام ایشان به مسائل اقتصادی در نوع خود امری مهم، حساس و در عین حال یک مسئله محوری بشمار می آید که غفلت از آن کشور و جامعه را با خسارت های جبران ناپذیری مواجه می سازد چنان چه تا کنون مواجه ساخته است و دولت ها با شعار و تشریفاتی کردن این نامگذاری ها، بجای عمل کردن و تحقق بخشیدن این آمال و آرزوهای پرمنفعت برای جامعه فقط بسنده به برگزاری سمینارها، کنفرانس ها، میزگردهای و بخشنامه های بی خاصیت کرده و بودجه هایی را هم در این خصوص اختصاص داده اند که دستاورد آن همین شرایط بد اقتصادی امروز جامعه است که نشان دهنده فساد اسفبار ریز و درشت یقه سفیدها در این جامعه بحران زده است!
واقعا اگر سیاست‌گذاران و مجریان در این دو دهه در همه دولت های دنبال پیاده کردن این اوامر بودند دیگر امروز از تحریم های ظالمانه و ضد حقوق بشری استکبار و متحدانش گلایه و شکایت نداشتیم و با تکیه بر توان داخلی خود و بدون چشمداشت به غرب و متحدان آنان؛ گلیم خود را از آب بیرون کشیده بودیم. صادقانه بگویم دولت تدبیر و امیدِاصلاح طلبان فرصت ها را سوزانده و جامعه را در گردابِ بحران ها قرار داده‌ که نه تنها موجب شکاف طبقاتی، فساد سیستماتیک اعم از اختلاس ها و رشوه های گسترده چندسال اخیر شده‌اند بلکه اعتماد مردم را نسبت به حاکمیت در برخورد با حل مشکلات و معضلات کاهش داده‌اند.
هیچ دولتی در تحقق بخشیدن نامگذاری ها خوب عمل نکرده است. گزارش هم نداده‌اند اگر هم داده اند آمار های را غیر واقعی و کارشناسی نشده داده‌اند که آماری داده باشند. این دولت اعتدال هم که 7سال است بر سر کار است هیچ آمار متقن و محکمی دراین زمینه ارائه نکرده است و مثل دولت های گذشته با سلام و صلوات و علی برکت الله زیر سبیلی رد کرده است! حکومتداری به این شیوه غیر مرسوم با این    دولت های بی برنامه واقعا نوبر است و دنیای در سرپا ماندن این نظام انگشت به دهان مانده است.

بگذارم و بگذرم که اگر بخواهم در این باب قلمفرسایی کنم مثنوی هفتادمن کاغذ شود و از خدا بخواهیم به رهبر فرزانه ما صبر عطا کند تا با خون و دلی که از دست برخی از این سیاست بازان و مجریان حقه‌باز می‌خورد؛ تا رساندن این کشتی به ساحل نجات و بعد از آن در صحت و عافیت باشد و همچنان هدایت گر این دوران پرتلاطم بحران زده اقتصادی ایران و مردم باشد.
اکنون اگر چه 8 ماه از سال 1399 را با توجه به تحریم های سنگینِ غیرانسانی استکبارِ غرب و همچنین وجود کوید 19( کرونا ویروس) و ایضا ناکارآمدی دولت جناب روحانی در تحقق وعده‌های اقتصادی اش به مردم می گذرد؛ لازم و ضروری است از باب اهمیت موضوع، فهرست وار به برخی نکات مهم در این زمینه اشاراتی داشته باشیم:
1- خاصیت این نامگذاری ها، جلب توجه عموم مردم و سیاست‌گذاران و مجریان جهت تمرکز بر یک مسئله محوری است.
2- نامگذاری امسال به دنبال کامل کردن پازل سیاست‌های اجرایی و عملیاتی نام‌گذاری‌های سال‌های گذشته در زمینه اقتصاد،  تولید و اشتغال می باشد.  
3- نامگذاری امسال با توجه به شدت تحریم های استکبار غربی؛ اهتمام بر اقتصاد ملی، اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال داشته است.
4- این نامگذاری برای ساختن ایرانی آباد و آزاد و قوی باید؛ متکی بر دانش بومی، بهره‌گیری از علوم و تکنولوژی روز دنیا، برخورداری از توانمندی‌های داخلی و هم‌افزایی همه اقشار و آحاد ملت با مدیریت و نظارت عالی دولت(!) و توان همه جانبه بخش خصوصی باشد.
5- تحقق این نامگذاری نیازمند؛ برنامه‌ریزی، آینده‌نگری در به کارگیری الزامات و سیاست‌هایی می بایست می بود که باعث تسهیل تولید، سرمایه‌گذاری و اشتغال گردد اما این مهم با گذشت 8 ماه از سال محقق نگشته است. اوضاع آشفته اقتصادی امسال با کاهش ارزش پول ملی، تورم سرسام‌آورکمرشکن، رکود بی-سابقه بخش‌های صنعتی کشور، افزایش بی‌رویه و غیرمنطقی ارز( دلار و یورو)، افزایش قیمت غیر قابل باور مسکن و... حکایت‌گر شکست برنامه‌های دولت در بخش اقتصادی است؛ و تاوان ناتوانی دولت را امروز این ملت صبورپرداخت کرده و می‌کند و دیگر تاب و تحملی برایش نمانده است!
6- اگر واقعا اراده کرده بودیم که جهش تولید در کشور با موفقیت مواجه شود باید: به بخش خصوصی اعتماد کنیم، شرکت‌های دانش‌بنیان را که از توانمندی شایسته برخوردارند فعال سازیم، فضای کسب و کار را بشدت رقابتی سازیم، شرکت های رانت خوار را تحت عنوان خصولتی از گردونه خارج نماییم، قوانین دست و پا گیر را که مانع سرعت و شتاب دراین زمینه می باشد از سوی دولت و مجلس شورای اسلامی با دادن لوایح و ارائه طرح های بهنگام حذف و یا اصلاح می‌نمودیم. حساسیت در این خصوص با ابزار و مکانیسم هایی که در نظر گرفته می‌شد، موانع تولید را از پیش پای فعالان اقتصادی و سرمایه‌گذاران بر      می‌داشت. آیا انصافا دولت و مجلس در طی 8 ماه اخیر در این مسیر گام برداشته‌اند؟ نگارنده بعید می‌داند که اگر در این خصوص، عملکرد مثبتی از خود بروز داده بودند، مردم این همه تحت فشارهای اقتصادی نبودند!  

7- به طور قطع وحدت، هم آهنگی و هم افزایی و انسجام سه قوه در اتخاذ سیاست های مبتنی بر تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی؛‌ میدان بازی و شیطنت را بر روی نفوذی ها، دسیسه گران، فتنه گران، چاپلوسان، متملقان، عناصر غیرصادق، غیردلسوز و جناح بازان می‌بست؛ اما چه سود که این مهم هم در این 8 ماه اتفاق نیافتاد!
8-دشمن با همه قوا به میدان آمده است تا نظام را ناکارآمد نشان دهد. تصویرکشور را بحران زده در جهان معرفی کند و مردم ایران را با جادوی رسانه و شبکه های مجازی به ناامیدی کشانده و ایجاد یاس نماید تا سطح اعتماد عمومی مردم به کارآمدی نظام را زیر سئوال ببرد. دشمن در این مسیر از هیچ حیله و فریب و نیرنگ کوتاهی نکرده و با شایعه سازی نیز بستر بدبینی  مردم  به نظام را دو صدچندان نموده‌است. این حداکثر کاری است که دشمن در 41 سال گذشته بلا انقطاع انجام داده است و ملت ایران به رهبری و هدایت های امام راحل و مقام معظم رهبری نیز تا کنون آن‌ها را خنثی نموده است.


امروز اگر بخواهیم بردهان آمریکای یاوه‌گو مشت محکمی زده‌باشیم؛ باید در عرصه اقتصاد قوی شویم، تولید داشته باشیم، کارآفرینی و اشتغالزایی کنیم تا در عرصه جهانی و بین المللی حرفی برای گفتن داشته باشیم. شعار دراین خصوص عزت آفرین نبوده بلکه ما را خوار و ذلیل می کند؛ لذا برای رهایی از این مسیرغلط باید اقتصاد و تولید را جدی گرفته و از جهش در تولید غافل نشویم.
قطعا جهش تولید در گرو تولید و ضریب افزایش سرمایه اجتماعی بوده و تحقق این امر  می تواند جامعه را به هم گرایی، مشارکت در مسئولیت پذیری، اعتماد پذیری، نفی واگرایی و دوری از شایعه سازی سوق دهد.

راقم این سطور امیدوار است برنامه ریزی و هدف گذاری های دولت جناب روحانی در 4ماه باقی مانده از سال 1399 - و این که در پایان سال آخرکاری خود قراردارد- جبران مافات نموده و با همکاری مجلس یازدهم شورای اسلامی بتواند در بازه‌های زمانی مشخص و به مدد پژوهش‌ها؛ مؤلفه‌ها و شاخص‌ها، در راستای ارتقای سطح تولیدات صورت پذیرد و در فرصت باقی مانده 4ماهه، گام های مؤثری را در این زمینه بر دارند و صادقانه و شفاف با ارائه آمار سالم، واقعی، درست و صحیح به مردم گزارش دهند.