تابید آفتاب آسمان علی
پایگاه خبری تحلیلی میار، السّلام علیک یا بنت رسول اللّه یا قرّة عین النّبی!
به دیار خاک نشینان خسته دل خوش آمدی!
اعظم رسولان یار، منتظر قدومت بود تا بر دستان زیبای تو گل بوسه بنشاند.
ای حبیبه ی حق! به شبستان دیده ی شیعه خوش آمدی!
امروز کوچه های چشم و دیار دل را به مشکات شادی میلاد نور، چراغان نموده ایم؛ چه خجسته لحظه ای که روح قیام و نور نماز و طاووس بهشت، می دمد و می تابد و می خرامد از عرش برین به سوی ساکنین خاک.
امروز آسمانیان، مکّه را سپیده باران کردند.
نسیم عنایت یار، کوچه های صبح را آکنده ساخت.
تبسّم گل ها، فریاد عندلیبان مشتاق را برآورد.
علّت آفرینش بر اهل اندیشه، آشکار شد.
غنچه های بساط چمن در پای یاسمن آل یاسین، شرم شکفتن دارد.
امروز قلم بر سجّاده ی لوح، سر به سجده نهاده و اشک اشتیاق می ریزد.
از لبان برگ سبز و خورشید سماء، سرود سُرور می تراود.
پروانه های ملکوت در کنار نهر وحی، سوره ی کوثر را تلاوت می کنند.
عطیّه ی عرش را با هودج نور به بسیط خاک آوردند.
آمد آن که خاک قدومش توتیای چشم انبیاست؛
آن که آستانه ی سرایش بوسه گاه صالحین و صدّیقین و شهیدان است؛
آن که ملتقای رسالت و ولایت است.
آن که امامت، ارمغان نگاه آسمانی اوست.
سلام بر اسوه ی نسوان و انیس تنهایی علی.
دل های اهل ایمان فدای پینه ی دست هایت باد.
تو دنیا را به هیچ انگاشتی و دریغا که عبرت آموزان از زیّ زاهدانه ات اندکند و دیده بر خشت های خاکی خانه ات فرو بسته اند.
آسیای سنگی تو مطاف عرش نشینان بود و واحسرتا که خاکیان، شکوه چرخش آن را نمی بینند.
تمام لحظه هایت چونان شعب ابی طالب، سرشار از عسرت و ایثار بود و وای بر آنانی که از تو نیاموزند و با فریبایی دنیا از صفوف اهل حق، بگسلند. تو روح جهاد علی بودی و تفسیر حماسه ی ذوالفقار.
مادر محمّد (ص) شدی؛
و غبار یتیمی و رنج اعصار از سیمای زیبایش زدودی.
فدک، حکایت قیام و روایت برائت زهرا از ظلم و جهالت است.
بعثت و غدیر و عاشورا، حقیقت وجود حبیبه ی خدا، امّ ابیهاست.
میلاد فاطمه (س)، ولادت فضائل و طلوع تابنده ی نیکی هاست.
یا فاطمة الزّهرا (س)!
آسمان و دریای نیلگون، یک جلوه از سیمای مهسای نیلی توست.
ای ولیّه ی حق و عزیزه ی نبی!
تو برای نبوّت زیستی و در راه ولایت، شهادت را برگزیدی و بدین سان، مقتدای مجاهدان و اسوه ی ایمانیان شدی.
ای ماه منیر نبی!
ای آفتاب آسمان علی!
مولای ما خامنه ای از سلاله ی پاک توست و ارادت شیعه به وجود زهرایی اش برای ارادت و دلدادگی او به ساحت مصفّای آل رسول اعظم است.
امروز مردان ما مجاهدت و زنان ما عفاف و وقار را از تو پاره ی تن پیامبر اعظم (ص) می آموزند و کردار و کلام منوّرت اهداگر عزّت شیعه است و سرافرازی سپیدارهای استوار فضیلت و فوز، از خروش و استقامت سرخ توست ای امّ الائمّة الهُدی!
هم آوا با فرشتگان عرش و مقرّبان ملکوت، در خجسته میلاد آیت کبرای کردگار، حضرت صدّیقه ی صالحه سلام اللّه علیها، زبان به تهنیت گشوده و دل به نشاط و شعف می سپاریم.
یا فاطمة الزّهرا!
ای شفیعه ی حشر!
اشفعی لنا عنداللّه.
به دیار خاک نشینان خسته دل خوش آمدی!
اعظم رسولان یار، منتظر قدومت بود تا بر دستان زیبای تو گل بوسه بنشاند.
ای حبیبه ی حق! به شبستان دیده ی شیعه خوش آمدی!
امروز کوچه های چشم و دیار دل را به مشکات شادی میلاد نور، چراغان نموده ایم؛ چه خجسته لحظه ای که روح قیام و نور نماز و طاووس بهشت، می دمد و می تابد و می خرامد از عرش برین به سوی ساکنین خاک.
امروز آسمانیان، مکّه را سپیده باران کردند.
نسیم عنایت یار، کوچه های صبح را آکنده ساخت.
تبسّم گل ها، فریاد عندلیبان مشتاق را برآورد.
علّت آفرینش بر اهل اندیشه، آشکار شد.
غنچه های بساط چمن در پای یاسمن آل یاسین، شرم شکفتن دارد.
امروز قلم بر سجّاده ی لوح، سر به سجده نهاده و اشک اشتیاق می ریزد.
از لبان برگ سبز و خورشید سماء، سرود سُرور می تراود.
پروانه های ملکوت در کنار نهر وحی، سوره ی کوثر را تلاوت می کنند.
عطیّه ی عرش را با هودج نور به بسیط خاک آوردند.
آمد آن که خاک قدومش توتیای چشم انبیاست؛
آن که آستانه ی سرایش بوسه گاه صالحین و صدّیقین و شهیدان است؛
آن که ملتقای رسالت و ولایت است.
آن که امامت، ارمغان نگاه آسمانی اوست.
سلام بر اسوه ی نسوان و انیس تنهایی علی.
دل های اهل ایمان فدای پینه ی دست هایت باد.
تو دنیا را به هیچ انگاشتی و دریغا که عبرت آموزان از زیّ زاهدانه ات اندکند و دیده بر خشت های خاکی خانه ات فرو بسته اند.
آسیای سنگی تو مطاف عرش نشینان بود و واحسرتا که خاکیان، شکوه چرخش آن را نمی بینند.
تمام لحظه هایت چونان شعب ابی طالب، سرشار از عسرت و ایثار بود و وای بر آنانی که از تو نیاموزند و با فریبایی دنیا از صفوف اهل حق، بگسلند. تو روح جهاد علی بودی و تفسیر حماسه ی ذوالفقار.
مادر محمّد (ص) شدی؛
و غبار یتیمی و رنج اعصار از سیمای زیبایش زدودی.
فدک، حکایت قیام و روایت برائت زهرا از ظلم و جهالت است.
بعثت و غدیر و عاشورا، حقیقت وجود حبیبه ی خدا، امّ ابیهاست.
میلاد فاطمه (س)، ولادت فضائل و طلوع تابنده ی نیکی هاست.
یا فاطمة الزّهرا (س)!
آسمان و دریای نیلگون، یک جلوه از سیمای مهسای نیلی توست.
ای ولیّه ی حق و عزیزه ی نبی!
تو برای نبوّت زیستی و در راه ولایت، شهادت را برگزیدی و بدین سان، مقتدای مجاهدان و اسوه ی ایمانیان شدی.
ای ماه منیر نبی!
ای آفتاب آسمان علی!
مولای ما خامنه ای از سلاله ی پاک توست و ارادت شیعه به وجود زهرایی اش برای ارادت و دلدادگی او به ساحت مصفّای آل رسول اعظم است.
امروز مردان ما مجاهدت و زنان ما عفاف و وقار را از تو پاره ی تن پیامبر اعظم (ص) می آموزند و کردار و کلام منوّرت اهداگر عزّت شیعه است و سرافرازی سپیدارهای استوار فضیلت و فوز، از خروش و استقامت سرخ توست ای امّ الائمّة الهُدی!
هم آوا با فرشتگان عرش و مقرّبان ملکوت، در خجسته میلاد آیت کبرای کردگار، حضرت صدّیقه ی صالحه سلام اللّه علیها، زبان به تهنیت گشوده و دل به نشاط و شعف می سپاریم.
یا فاطمة الزّهرا!
ای شفیعه ی حشر!
اشفعی لنا عنداللّه.
سیّد مسعود علوی
آدرس کوتاه خبر:
