میار: چشمانش مانند ابر بهاری می بارند و اشک هایش روی گونه هایش می غلتند و مانند زندگی سقوط کرده اش به پایین می ریزند. نه یاوری برایش مانده و نه امیدی. خوب می داند که این محصول حاصل کاشت بذر کینه و نفاق توسط خودش است. سرش را در راهروی دادگاه خانواده پایین ...