پنج شنبه، 27 اردیبهشت 1403
پایگاه خبری میار » حوادث » واقعا ايران دوست ندارد مادورو برود؟!

واقعا ايران دوست ندارد مادورو برود؟!

0
299
کد خبر: 24475
میار: خبرهای خوشی از ونزوئلا به گوش نمی‌رسد. از آتش زدن کمک های بشردوستانه تا تهدید ترامپ به حمله نظامی علیه این کشور. در این میان گوایدو رهبر اپوزیسیون این کشور که خواستار انتخابات آزاد شده، محبوبیت بسیاری برای خود دست و پا کرده است. عمده رهبران اروپایی و آمریکای لاتین از او حمایت کرده اند. اما کشورهای عربی حاضر در سازمان نفتی اوپک سکوتی محض در پیش گرفته اند. روسیه، چین و ایران در این میان حمایت خود را از مادورو اعلام کرده اند.

هادی اعلمی‌فریمان پژوهشگر آمریکای لاتین و کارشناس مسائل آمریکا در این باره می گوید: «در صحنه داخلی ونزوئلا اثری از فرآیندهای حل اختلافات به شکل مسالمت‌آمیز و غیرخشونت باربه چشم نمی خورد. مادورو مصمم به مبارزه با اقدامات اپوزیسیون به هرشکل ممکن است که در این راستا این بحران از ژانویه سال ۲۰۱۹ از داخل ونزوئلا به خارج از مرزها کشیده شده است. این بحران ابتدا کشورهای منطقه را درگیر خود کرده و سپس موجب اختلاف آرا در سطح بین المللی شده است.

مادورو خودش را در عرصه مبارزه با امپریالیسم جهانی موفق می‌داند، اما از طرف دیگر شاهد هستیم که اپوزیسیون به همراه برخی از کشورهای خارجی خواستار برگزاری انتخابات آزاد هستند. موضع ایالت متحده آمریکا نیز در این راستا کاملا آشکار بوده که به دنبال تغییر رژیم در ونزوئلا است. به علاوه دیدارهای دیپلماتیک گوایدو از کلمبیا،اکوادور و پاراگوئه انجام شده و دولت مادورو این اقدامات را به سیرک تشبیه کرده و مورد تمسخر قرار داده است و همه این عوامل سبب شده است تا دولت مادورو در وضعیت نامناسب و شکننده ای قرار گیرد.به نظرم دولت فعلی در وضعیت ضعیفی به سر می برد.

سقوط مادورو برای جمهوری اسلامی ایران ناخوشایند خواهد بود و کشورمان در ابعاد مختلف متضرر می شود. یکی از تبعات آن سرمایه گذاری های سیاسی است که سال ها در جریان بوده است. ایران همچنین در بحث دور زدن تحریم ها و سازمان های بین المللی مانند اوپک همکاری هایی را با ونزوئلا داشته است که قطعا این موارد تحت تاثیر قرار خواهند گرفت. اما نکته مهم این است ما همواره باید سیاست خارجی خود را بر مبنای منافع ملی بسنجیم و آن را سر لوحه کار خود قرار دهیم، نکته ای که منتقدان و دانشگاهیان ما همواره بر آن تاکید جدی داشته اند.درک اینکه در روابط خارجی باید منافع مردم لحاظ شود،بسیار ساده و از ابتدایی ترین اصول سیاسی است،اما متاسفانه این شرایط با سایر مسائل غیرمرتبط درپیوند قرار می گیردکه تبعات آن دردرازمدت نابودی منابع و امکانات است که صرف این سیاست ها شده است.من نزدیکی به ونزوئلا را محصول دولت های قبلی می دانم که بدون درنظر گرفتن الفبای منافع ملی و نظریه کارشناسی همکاران وزارت خارجه پیگیر این منطقه بودند.

تعداد متحدان، شاخص مهمی برای درک میزان قدرت یک کشور است، که در حال حاضر کشورهایی چون ایران، روسیه، چین ترکیه از دولت مادورو اعلام حمایت کرده اند. در آن سو حدود ۵۰ یا ۶۰ کشور از خوان گوایدو حمایت کرده اند. بنابراین در میان متحدان مادورو شکاف ایجاد شده است و به همین سبب وی اکنون بحث شکایت به سازمان های بین المللی را مطرح می کنددر بحث بلوکه کردن ۸میلیارد از دلارها در ایالات متحده و بلوک۱و۲۰۰میلیارد طلا در بریتانیا وارد فاز پیگیری حقوقی شده است،این تلاش ها زمان برو بی نتیجه است. اما شاخصه بعدی که از اهمیت بالایی برخوردار است، موضوع قدرت اقتصادی است که در حال حاضر دولت مادورو در بدترین وضع ممکن به سر می برد و این موضوع قابل انکار نیست.

در بحث نفوذ سیاسی نیز مادورو با بحران مشروعیت سیاسی مواجه است. اگر چه ارتش و دولت وی آتش زدن کمک های بشردوستانه را تکذیب می کنند، فضای جامعه این کشور به گونه ای است که انگشت اتهامات به سمت او نشانه می رود. افکار عمومی نیز بر این باور هستند که در این وضعیت بد، مادورو به صورت عمدی این اقدام را انجام داده تا مردم بیشتر گرسنگی بکشند، در نتیجه این موضوع به نفع خوان گوایدو تمام می شود، زیرا به درخواست او بود که کمک های بشردوستانه وارد ونزوئلا شد. گفتنی است که گوایدو و اطرافیانش با پوشیدن لباس سفید و پرهیز از داشتن سلاح از اعتراضات خشونت آمیز اجتناب می کنند و همگان را به برگزاری تجمعات صلح آمیز دعوت می کنند، این موضوع یکی دیگر از مواردی است که به گوایدو مشروعیت بیشتری می بخشد.

روند تحولات ونزوئلا به گونه ای پیش می رود که ایالات متحده آمریکا سخت به دنبال تغییر رژیم در این کشور است و با توجه به تداوم این بحران واشنگتن کمک های بشردوستانه بیشتری را به کاراکاس خواهد فرستاد. با توجه به مقاومت مادورو، آمریکا به صورت مداوم از مقامات کاراکاس می خواهد تا به بدنه مردم ملحق شوند و به همین دلیل به نظر می رسد که این وضعیت شکننده و بحرانی ادامه دار خواهد بود و به تنش ها و درگیری ها افزوده خواهد شد. در تحلیل آخر باید عنوان کنم که کنترل این اوضاع وخیم نیازمند رویکرد و تصمیم جدید ارتش و مقام های بلند پایه آن بستگی دارد. ارتش و گارد مرزی از آزمون وفاداری به مادورو موفق نشدند،بین۵۰۰تا ۶۰۰تناز اعضای گارد مرزی با پیشنهاد پول به کلمبیا گریختند،ایجاد هرسطح از مشوق ها و عفو می تواند بلافاصله شرایط ارتش را به ضرر مادورو تغییر دهد و روند وفاداری به گوایدو افزایش یابد.باتوجه به میزان حمایت افکار عمومی به نظر نمی رسد مادورو پس از ورود گوایدو فعلا به او آسیب بزند.او از واکنش غیرقابل محاسبه امریکایی ها بیم دارد.

دسته بندی: حوادث
تبلیغ

نظر شما

  • نظرات ارسال شده شما، پس از بررسی و تأیید در وب سایت منتشر خواهد شد.
  • نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.
نام شما : *
ایمیل شما :*
نظر شما :*
کد امنیتی : *
عکس خوانده نمی‌شود
برای کد جدید روی آن کلیک کنید