مناظرات؛ انتخابات، مردم
مناظره سه گانه هفت نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به همت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با همه کاستیها، نواقص، کمیت و کیفیت آن به پایان رسید.
پایگاه خبری تحلیلی «میار»، مناظره سه گانه هفت نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری به همت صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران با همه کاستیها، نواقص، کمیت و کیفیت آن به پایان رسید و نتیجه آن چیزی جز نمایش بیاخلاقی برخی از مدعیان نبود که منم منم آنان گوش فلک را کر کرده بود و در کمال وقاحت باز طلبکارانه در عرصه ظاهر شده که گویی هیچ نقشی در اوضاع نابسامان اقتصادی کشور و معیشتی مردم نداشتهاند و چه زود فضاحت خسارت بار عملکرد خود را فراموش کرده و پا به میدان گذاشتهاند!
متاسفانه نامزدهای ریاست جمهوری نتوانستند از امکانی که صدا و سیما برای ایشان ایجاد کرده بود از آن بهره برداری نمایند و برنامههای خودشان را شفاف و صریح در برون رفت کشور از بحرانها و چالشهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاست داخلی و بینالمللی اعلام نمایند تا کمکی به مردم کرده باشند که بتوانند با شناخت و اگاهی از برنامههای ایشان و بدون دغدغه به یک انتخاب شایسته نزدیک شوند.
آن چه مردم در مناظرهها دیدند و شنیدند عبارت بود از: انگ زدن، تهمت زدن، دروغ گفتن، بیصداقتی، عدم ارائه راهکارهای علمی و عملی و منطقی در جهت حل مسائلی چون؛ کاهش تورم، کنترل رشد نقدینگی، رفع و جبران کسری بودجه دولت، حفظ ارزش پول ملی.
مردم انتظار داشتند نامزدهای محترم از متلک پرانی کودکانه و جاهلانه و مواضع و تبلیغات عوامفریبانه در مناظرهها دست برداشته و برنامههای خود را در زمینه هایی چون: رکود، اشتغالزایی، رشد و ارتقای بهداشت عمومی، آسایش و رفاه عمومی و نشاط اجتماعی، کم کردن شرکوید 19 ( کرونا ویروس)، برجام و رفع تحریمهای سنگین استکبار غرب، کنترل افسار گسیخته قیمتها در حوزه ارزها ( دلار و یورو و...) و مسکن و مایحتاج عمومی ( از مرغ گرفته تا گوشت و ماهی، حبوبات و لبنیات و نان و...)، مسائل سیاست داخلی و ایجاد شرایط مطلوب در این حوزه ( با بهره گیری از همه اندیشههای آرمانی و عدالتخواهانه با احترام به نگاهها و نقدهای دلسوزانه نخبگان و خردورزان عرصه فرهنگ و هنر که دلشان برای رشد و تعالی کشور و سرزمین ایران میتپد) را اعلام نمایند اما آن گونه که مردم و صاحب نظران انتظار داشتند این مناظرهها، توقعات را برآورده ننمود و جامعه را به نشاط و شور انتخاباتی نزدیک ننمود و مردم به این مناظرات سطحی نمره قبولی هم ندادند.
جامعه همچنان سرد و بی روح به انتخابات سیزدهم نگاه میکند مگرآن که با سخنان چهارشنبه شب (26خرداد ماه سال جاری) رهبر معظم انقلاب این جو شکسته شود و مردم با بیانات ایشان با شوق و اشتیاق به پای صندوقها هجوم آورند و با اقبال وسیع و گسترده برای مشارکت حداکثری؛ بار دیگر به شعارهای بیپشتوانه و بدون تضمین نامزدها در انتخابات شرکت نمایند و از خود رغبت نشان دهند!
این مردم شایسته دریافت بهترین خدمات از سوی حاکمیت باید باشند. این مردم در روز انتخابات تنها نباید محترم شمرده شوند. مردم پایه اصلی جمهوریت نظام است برای حفظ نظام باید همه مسئولین قربانی این مردم شوند. حکومت بدون مردم معنا و مفهومی ندارد. مردم در تمام حکومتهای دنیا سرمایه اصلی دوام و بقای حاکمیتها به شمار میآیند. عزت و اعتبار وآبروی و شأن حقیقی و حقوقی این مردم باید در نظام مردم سالاری دینی حفظ شود و از ایشان باید به خاطر صدمات و آسیبی که در طول این 4دهه خصوصا 8 سال اخیر وارد شده است صمیمانه طلب مغفرت نمود و به ایشان اطمینان داد دولت جدید اگر نتوانست مشکلات اقتصادی و معیشتی آنان را حل کند و در شعار متوقف ماند؛ مجلس با ابزارهای قانونی عدم کفایت سیاسی دولت را کلید زند و با سیاسی کاری و زد و بندهای پشت پرده، امید مردم را ناامید نسازد و اعتماد مردم را نسبت به کلیت نظام سست و بی اعتبار نسازد.
این مناظرهها نشان داد که اگر به کشور و مردم آسیب وارد شده است به خاطر مماشات و چشم پوشی نهادهای ذی ربط از انجام مسئولیتهای آنان در بر خورد با دستگاههای و افراد خاطی در هر پست و مقام و منصب بوده است. عزت، اعتبار، رفاه، آسایش، نشاط، بهداشت، حقوق فردی و اجتماعی مردم دارای حرمت است و لذا هر کسی این حریم را شکست باید پاسخگو باشد تا مردم شکسته نشوند و اعتماد آنان آسیب نبیند.
متاسفانه در سه دهه گذشته مردم خرج و فدای نظام شدهاند اما نظام با دولتهای بی رمق مسئله دار خرج و فدای این ملت نشده است. مردم از این بی اعتنایی و از این فاصله بین خود با مسئولان ناراحت و دل زدهاند. مردم به برکت شبکههای مجازی از زیر و بم زندگی اشرافی و تجملاتی مسئولان تجمل پرست آگاه هستند. این مردم از اوضاع فرزندان ایشان در خارج از کشور آگاه هستند. مردم خسته از تبعیض و دروغ و نفاق مسئولان هستند. مردم از حقوقهای نجومی مدیران نالایق ناکارآمد مطلع هستند و از خود میپرسند این حضرات مگر چه کردهاند و چه تاج و گلی بر سر مردم زدهاند و چه مشکلاتی را از دوش آنان بر داشتهاند که لایق دریافت چنین حقوقهای بادآوردهای هستند!
آیا واقعا این حضرات درکی از حکومت امیرالمؤمنین را دارند؟ اگر حضرت امیر(ع) بود این فاصله وحشتناک طبقاتی را تحمل مینمود؟ واقعا همین حضرات نامزدها اعلام کنند کجا زندگی میکنند و چگونه مسکن خود را فراهم کردهاند؟ حقوقشان چه میزان است؟ شفافیت مالی و حقوقی اگر خوبست چرا فقط برای مردم بیچاره، چرا مسئولین مستثنی شدهاند؟ مردم باید بدانند اگر حضرات در مناطق 1 و 2 خانه دارند از کجا آوردهاند و در آن جاها منزل و سکنی گزیدهاند؟ حالا بماند ویلاهای متعددی که دارند و چگونه با ثمن بخس آن را تصاحب کرده و کیف آن را میبرند و به ریش ملت میخندند! آیا با حقوقهای کارمندی میتوانستند آن منزلها را فراهم نمایند؟ بعید میدانم حضرات در این خصوص با مردم پا برهنه صادق باشند.
مردم با انقلاب مشکل ندارند. مردم با اسلام مأنوس هستند و هرگز دست از اسلام نخواهند کشید. مردم با ریاکاران و متظاهر نماها و منافقان مشکل دارند که نان دین و ملت را می خورند ولی از پشت به دین و ملت خنجر میزنند و مثل مردمشان زندگی نمیکنند. مردم خدمتگذاران صادق خود را میشناسند و از آنان به موقع تجلیل میکنند اما از زالو صفتان و سالوسان نیرنگ باز که خون مردم را در شیشه کرده منزجر بوده و تکلیف آنان را بزودی مشخص خواهند نمود تا کشور استوار و پا برجا باقی بماند و انشاءا.. این مردم به حول و قوه الهی در این انتخابات؛ حرف خودش را خواهد زد و با خلوت نشینان محراب و منبرکه خود کمتر توبه میکنند تسویه حساب خواهند نمود. در این زمینه خواجه شیراز چه زیبا فرموده است:
واعظان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند آن کار دیگر میکنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
گوییا باور نمیدارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور میکنند
یا رب این نودولتان را با خر خودشان نشان
کاین همه ناز از غلام ترک و استر میکنند
دکتر اسدالله افشار