دشواری‌های سرمایه‌گذاری در بخش صنعت نیروگاه‌داری
مدیرعامل هلدینگ برق و انرژی صبا گفت: کشورهای همسایه ما مانند افغانستان، عراق، ترکیه، پاکستان و... به برق نیاز دارند و می‌توان با صادرات برق به این کشورها درآمدهای ارزی قابل توجهی را کسب کرد.
به گزارش میار، محسن امیری اظهار داشت: اگر بخواهیم سالانه 3 تا 5 هزار مگاوات نیروگاه در کشور احداث شود که نیاز شبکه سراسری برق کشور و مصرف‌کنندگان را تامین کند، باید یکسری منابع درآمدی نیز تعریف کنیم.
وی افزود: یکی از روش‌های تامین منابع مالی، صندوق توسعه ملی است که البته تولیدکنندگان برق در حال حاضر هم با مشکلات عدیده‌ای در این رابطه دست و پنجه نرم می‌کنند؛ پرداختی‌ها از سوی وزارت نیرو به تولیدکنندگان برق به موقع انجام نمی‌شود و بخش خصوصی سرمایه گذار در ساخت نیروگاه، در پرداخت اقساط صندوق توسعه ملی با مشکل مواجه می‌شود.
امیری با بیان اینکه "پرداخت ارزی اقساط صندوق توسعه ملی با توجه به افزایش نرخ ارز یکی از مشکلات امروز سرمایه گذاران بخش خصوصی صنعت نیروگاهی کشور است"، گفت: این روش سرمایه‌گذاران را با نگرانی‌هایی روبه‌رو کرده و در این میان سرمایه‌گذاران جدید هم از ورود به این صنعت واهمه دارند.
وی افزود: عرضه اوراق مشارکت قاعدتا از بهترین روش‌هایی است که در دنیا به جد پیگیری می‌شود؛ در زمان سررسید این اوراق باید درصد سودی را به طرف خریدار اوراق پرداخت کنید، تولیدکننده زمانی می‌تواند درصد سود را پرداخت کند که دولت پول تولیدکنندگان را بابت برقی که فروخته می‌شود پرداخت کند؛ به این معنا که نقدینگی ایجاد کند؛ در صورتی که این نقدینگی وجود ندارد.
مدیرعامل هلدینگ برق و انرژی صبا با بیان اینکه "یکی دیگر از روش‌های جذب سرمایه و تامین منابع مورد نیاز، رجوع به سرمایه‌گذاران خارجی است"، گفت: برای جذب سرمایه‌گذاری بخش‌خارجی قاعدتا باید یکسری سازوکارها در وزارت صمت و وزارت اقتصاد و دارایی تغییر پیدا کند زیرا اکنون اگر هر سرمایه‌گذاری بخواهد سرمایه خود را بیاورد آنقدر مباحث و دستورالعمل‌های مختلف وجود دارد که عملا از سرمایه‌گذاری در ایران منصرف می‌شود؛ ضمن اینکه ایران تحریم است و اگر سرمایه‌گذار ورود کند سرمایه ارزی وارد کشور می‌کند و باید از این فرصت طلایی استفاده کنیم زیرا بسیاری از سرمایه‌گذاران خارجی که علاقه به سرمایه‌گذاری در صنعت تولید برق در کشور را دارند، می‌گویند قیمت سوخت در ایران بسیار کم‌هزینه است و توجیه اقتصادی دارد که در ایران سرمایه‌گذاری کنند اما به شرط اینکه مجوز صادرات هم داشته باشند؛ اما سنگ‌های زیادی در مسیر آنها انداخته می‌شود که گاهی این پرسش مطرح می‌شود که آیا اعتقادی وجود دارد که سرمایه‌گذار خارجی به ایران بیاید یا خیر. شاید اعتقاد هم وجود داشته باشد اما ضوابط این اجازه را نمی‌دهند.
وی افزود: حال سرمایه‌گذار خارجی با سختی‌های فراوان وارد ایران می‌شود که باید یا به شبکه سراسری ما برق را بفروشد که متاسفانه نقدینگی ایجاد نمی‌شود و در نتیجه دولت بدهکار می‌شود و یا باید صدور مجوز برای صادرات برق وجود داشته باشد که خارجی‌ها در این زمینه حتی حاضر هستند هزینه‌های سوخت براساس نرخ‌های جهانی و ترانزیت آن را نیز تقبل کنند، حتی برخی از آنها حاضرند هزینه‌ها را به‌صورت ارزی پرداخت کنند نه به‌صورت ریالی؛ این سوال مطرح می‌شود که چرا واقعا ما اجازه نمی‌دهیم در کشورمان این اتفاق بیفتد و حتی ما یک درآمد ارزی به این صورت داشته باشیم؟
امیری با بیان اینکه "با مانع‌تراشی برای جذب سرمایه‌گذاران خارجی در صنعت برق به نوعی خودتحریمی صورت گرفته است"، گفت: این درحالی است که مشاهده می‌شود کشورهای همسایه ما مانند افغانستان، عراق، ترکیه، پاکستان و... به برق نیاز دارند و می‌توان با صادرات برق به این کشورها درآمدهای ارزی قابل توجهی را کسب کرد؛ از طرف دیگر بخش‌خصوصی تولید برق در ایران هم نمی‌تواند صادرات برق انجام دهد و در واقع 50 درصد از ظرفیت قابل استفاده در ماه‌های غیر پیک بار بدون استفاده می‌ماند و این نیز یکی از راه‌های تشویق سرمایه‌گذار بخش داخلی است که متاسفانه دولت هیچ‌گونه همکاری را با بخش سرمایه‌گذار خصوصی به‌منظور صادرات انجام نمی‌دهد.
منبع:تسنیم
