چرا باید در انتخابات شرکت کنیم؟!
دکتر حسن کربلایی، با وجود گذشت 41 سال از پیروزی انقلاب اسلامی، هستند کسانی که از خود یا دیگران می‌پرسند: «چرا باید در انتخابات شرکت کنیم»؟!
واقعیت این است که جز، نداشتن تقلای فکری برای جستن و یافتن پاسخ و تبلیغات مسموم رسانه‌های بیگانه در دامن زدن به پرسش یادشده بسیار مؤثر بوده است.
به گمان من، ما هنوز نتوانسته‌ایم چنان فعالیت سیاسی و فرهنگی و رسانه‌ای کنیم که پرسش یادشده از اذهان زدوده شود. انقلاب اسلامی به عمر 2500 ساله شاهنشاهی در ایران پایان داد. 2500 سال مردم اراده‌ای در تعیین سرنوشت خود نداشتند.
در تقابل با پادشاهان، افرادی متنفذ و جنگجو و قلدر می‌آمدند و بر اساس تعصبات شخصی و قبیله‌ای و قومی، حکومتی را کنار می‌زدند و تاج منحوس شاهی را خود بر سر می‌گذاشتند. در واقع مردم در آمدورفت حکومت‌ها نه‌تنها تأثیری نداشتند بلکه خود به دلیل تغییرات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی ناشی از تغییر و تبدیل حکومت‌ها، بهایی گزاف پرداخت می‌کردند؛ مادی و جانی. در دهه 40 اما؛ حضرت امام خمینی (ره) نهضتی را به پا کردند که در سایه اسلام - این دین الهی - مردم‌سالاری و احترام به مردم جایگاه ویژه داشت. انقلاب اسلامی با مشارکت بی‌بدیل مردم در تاریخ ایران، به پیروزی رسید و مردم توانستند برای اولین بار در تاریخ کشورشان، به‌صورت آزادانه در انتخاباتی از پیش مهندسی نشده، شرکت کنند و سرنوشت خود و جامعه‌شان را تعیین نمایند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی تأکید می‌کند که همه مردم با هم مساوی هستند و همه می‌توانند در اداره کشور سهیم باشند و این حق مردم است. اما کسانی یا شهروندانی هستند که از این حق خود استفاده نمی‌کنند! در این حالت؛ چه اتفاقی رخ می‌دهد و چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟
اول؛ شرکت در انتخابات همان‌طور که حق است تکلیف هم هست. چرا که حق در برابر تکلیف است. اگر کسی به تکلیف خود عمل نکند و حق خود را رعایت ننماید، در واقع نسبت به خود و جامعه جفا کرده است. ترویج این نوع جفا، ترویج بی‌مسئولیتی و بی‌مسئولیتی آفت جامعه پویاست!
دوم؛ هرقدر انتخابات پرشور و با میزان بالای مشارکت مردم برگزار شود، نشاط سیاسی جامعه افزایش می‌یابد. فراموش نکنیم نشاط سیاسی، آگاهی سیاسی و انتخابی درست را به دنبال دارد.
سوم؛ یک انتخابات با مشارکت بالا، نخبگان را برای نامزدی تصدی امور تشویق می‌کند و افراد غیرمؤثر را کنار می‌زند.
چهارم؛ انتخابات با مشارکت بالای مردمی، به تعبیری قدرت چانه‌زنی را در تعاملات بین‌المللی بالا می‌برد زیرا مشروعیت و قدرت مردمی نظام سیاسی حاکم را به رخ جهانیان می‌کشد.با این وصف، «چرا باید در انتخابات شرکت نکرد؟» در واقع پرسش معمول برخی از مردم، باید با پرسش یادشده، تغییر یابد!
واقعیت این است که جز، نداشتن تقلای فکری برای جستن و یافتن پاسخ و تبلیغات مسموم رسانه‌های بیگانه در دامن زدن به پرسش یادشده بسیار مؤثر بوده است.
به گمان من، ما هنوز نتوانسته‌ایم چنان فعالیت سیاسی و فرهنگی و رسانه‌ای کنیم که پرسش یادشده از اذهان زدوده شود. انقلاب اسلامی به عمر 2500 ساله شاهنشاهی در ایران پایان داد. 2500 سال مردم اراده‌ای در تعیین سرنوشت خود نداشتند.
در تقابل با پادشاهان، افرادی متنفذ و جنگجو و قلدر می‌آمدند و بر اساس تعصبات شخصی و قبیله‌ای و قومی، حکومتی را کنار می‌زدند و تاج منحوس شاهی را خود بر سر می‌گذاشتند. در واقع مردم در آمدورفت حکومت‌ها نه‌تنها تأثیری نداشتند بلکه خود به دلیل تغییرات اجتماعی و فرهنگی و اقتصادی ناشی از تغییر و تبدیل حکومت‌ها، بهایی گزاف پرداخت می‌کردند؛ مادی و جانی. در دهه 40 اما؛ حضرت امام خمینی (ره) نهضتی را به پا کردند که در سایه اسلام - این دین الهی - مردم‌سالاری و احترام به مردم جایگاه ویژه داشت. انقلاب اسلامی با مشارکت بی‌بدیل مردم در تاریخ ایران، به پیروزی رسید و مردم توانستند برای اولین بار در تاریخ کشورشان، به‌صورت آزادانه در انتخاباتی از پیش مهندسی نشده، شرکت کنند و سرنوشت خود و جامعه‌شان را تعیین نمایند.
قانون اساسی جمهوری اسلامی تأکید می‌کند که همه مردم با هم مساوی هستند و همه می‌توانند در اداره کشور سهیم باشند و این حق مردم است. اما کسانی یا شهروندانی هستند که از این حق خود استفاده نمی‌کنند! در این حالت؛ چه اتفاقی رخ می‌دهد و چه نتیجه‌ای حاصل می‌شود؟
اول؛ شرکت در انتخابات همان‌طور که حق است تکلیف هم هست. چرا که حق در برابر تکلیف است. اگر کسی به تکلیف خود عمل نکند و حق خود را رعایت ننماید، در واقع نسبت به خود و جامعه جفا کرده است. ترویج این نوع جفا، ترویج بی‌مسئولیتی و بی‌مسئولیتی آفت جامعه پویاست!
دوم؛ هرقدر انتخابات پرشور و با میزان بالای مشارکت مردم برگزار شود، نشاط سیاسی جامعه افزایش می‌یابد. فراموش نکنیم نشاط سیاسی، آگاهی سیاسی و انتخابی درست را به دنبال دارد.
سوم؛ یک انتخابات با مشارکت بالا، نخبگان را برای نامزدی تصدی امور تشویق می‌کند و افراد غیرمؤثر را کنار می‌زند.
چهارم؛ انتخابات با مشارکت بالای مردمی، به تعبیری قدرت چانه‌زنی را در تعاملات بین‌المللی بالا می‌برد زیرا مشروعیت و قدرت مردمی نظام سیاسی حاکم را به رخ جهانیان می‌کشد.با این وصف، «چرا باید در انتخابات شرکت نکرد؟» در واقع پرسش معمول برخی از مردم، باید با پرسش یادشده، تغییر یابد!
آدرس کوتاه خبر:
