پیام معاون فنی و عمرانی شهرداری به مناسبت هفته تهران و روز پیاده راه ها و گذرگاه های تهران
نیک امسال با گسترش ویژه برنامه های مربوط به گرامیداشت روز تهران به هفته تهران، یک روز نیز به روز پیاده راه ها و گذرگاه های پایتخت اختصاص یافته است. برای شهری که در طول توسعه 200 ساله خود، بخش قابل توجهی از فضاهای عمومی را در اختیار معابر سواره رو گذاشته، روز نکوداشت پیاده راه ها و گذرگاه ها فرصتی مغتنم برای یادآوری دوباره این نکته است که خودرومحوری در فضاهای شهری، لزوما نه به معنای توسعه یافتگی بلکه مترادف با توسعه زدگی است!
این دوره از گرامیداشت روز تهران به شعار بازشناسی هویت این شهر مزین شده است. در تمام کلانشهرهایی که پروژه های احداث بزرگراه های طبقاتی، پل های بتنی و معابر عریض سواره رو، عابران پیاده را مهجور ساخته، بسیاری از عناصر تاریخی و فرهنگی هویت زا نیز قربانی همین توسعه خودرومحور شده است. تهران که روزگاری در سفرنامه های جهانگردان خارجی با مسیرهای هموار، نهرهای روان و چنارهای سر به فلک کشیده شناخته می شد، حالا پس از تحقق چشم اندازهای چند سند توسعه هنوز از پیاده راه هایی مناسب برخوردار نیست؛ معابری که کودکان، سالخوردگان و شهروندان کم توان جسمی نیز بتوانند همانند دیگر شهروندان جامعه از مواهب آن برخوردار شوند. امروزه بهره مندی از چنین پیاده راه هایی نه تنها یکی از اصلی ترین خواسته های شهروندان از مدیریت شهری بلکه بخشی از همان هویت گمشده ای است که روزگاری تهران را در آیینه نگاه دیگران به شهری چشم نواز تبدیل می کرد و حالا نیز باید پس از یک دوره فترت، بازیافته شود.
معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران، اگرچه از لزوم اجرای پروژه های عظیم عمرانی غافل نبوده است اما ضرورت های توسعه قلمرو عمومی شهر از طریق حذف کارگاه های عمرانی غیرضروری، بهسازی معابر سواره و البته بهبود وضعیت پیاده راه ها را مقدّم می داند. چه اینکه نگاهی به پروژه های به ثمر نشسته طی ماه های گذشته نیز موید همین نقطه نظر است؛ دیدگاهی که باور دارد ارتقای کیفیت زندگی در شهر تهران در کنار اجرای پروژه های کلان عمرانی، با نگاهی عمیق و جدی به نگاهداشت شهر، بهبود کیفی و توسعه معابر پیاده و استانداردسازی خدمات ارائه شده به شهروندان عزیز تهرانی حاصل خواهد شد.
این دوره از گرامیداشت روز تهران به شعار بازشناسی هویت این شهر مزین شده است. در تمام کلانشهرهایی که پروژه های احداث بزرگراه های طبقاتی، پل های بتنی و معابر عریض سواره رو، عابران پیاده را مهجور ساخته، بسیاری از عناصر تاریخی و فرهنگی هویت زا نیز قربانی همین توسعه خودرومحور شده است. تهران که روزگاری در سفرنامه های جهانگردان خارجی با مسیرهای هموار، نهرهای روان و چنارهای سر به فلک کشیده شناخته می شد، حالا پس از تحقق چشم اندازهای چند سند توسعه هنوز از پیاده راه هایی مناسب برخوردار نیست؛ معابری که کودکان، سالخوردگان و شهروندان کم توان جسمی نیز بتوانند همانند دیگر شهروندان جامعه از مواهب آن برخوردار شوند. امروزه بهره مندی از چنین پیاده راه هایی نه تنها یکی از اصلی ترین خواسته های شهروندان از مدیریت شهری بلکه بخشی از همان هویت گمشده ای است که روزگاری تهران را در آیینه نگاه دیگران به شهری چشم نواز تبدیل می کرد و حالا نیز باید پس از یک دوره فترت، بازیافته شود.
معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران، اگرچه از لزوم اجرای پروژه های عظیم عمرانی غافل نبوده است اما ضرورت های توسعه قلمرو عمومی شهر از طریق حذف کارگاه های عمرانی غیرضروری، بهسازی معابر سواره و البته بهبود وضعیت پیاده راه ها را مقدّم می داند. چه اینکه نگاهی به پروژه های به ثمر نشسته طی ماه های گذشته نیز موید همین نقطه نظر است؛ دیدگاهی که باور دارد ارتقای کیفیت زندگی در شهر تهران در کنار اجرای پروژه های کلان عمرانی، با نگاهی عمیق و جدی به نگاهداشت شهر، بهبود کیفی و توسعه معابر پیاده و استانداردسازی خدمات ارائه شده به شهروندان عزیز تهرانی حاصل خواهد شد.
آدرس کوتاه خبر:
