عامل جنایت در اتوبان یاسینی اعدام نشد/ او در حفره فاضلاب بلای وحشتناکی سر پسری آورد!
میار: مرد افیونی که در پاتوق معتادان با پسر جوانی درگیر شده پس از قتل گوشی موبایل مقتول را دزدید و با همین سرنخ دستگیر شد پس از محکومیت به قصاص موفق شد از اولیای دم مقتول رضایت بگیرد.
به گزارش میار، شامگاه دوازدهم بهمن 93 بود که جنازه یک مرد ناشناس در حفره فاضلاب در اتوبان شهید یاسینی از سوی ماموران شهرداری پیدا شد. شواهد نشان می داد جنازه متعلق به یک مرد معتاد به نام علی است که خفه شده و در پاتوق معتادان رها شده است.
پلیس به بررسی پرداخت و دریافت موبایل وی سرقت شده است. به این ترتیب پلیس به ردیابی موبایل دزدی پرداخت و یک مجرم سابقه دار به نام کریم را بازداشت کرد.
این مرد به قتل اعتراف کرد و گفت: دوستش نیز در این ماجرا مقتول را کتک زده است. دو متهم درحالی در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد که پدر و مادر مقتول برای آنها حکم قصاص خواستند.
در جلسه دادگاه کریم به دفاع پرداخت و گفت: به شیشه معتاد بودم. من و دوستانم برای مصرف مواد گاهی اوقات به حفره فاضلاب می رفتیم. آنجا مشغول مصرف مواد بودیم که علی سر رسید. او می خواست در مصرف شیشه با ما شریک شود که با او درگیر شدم. او فحاشی کرد و می خواست با پایپ به صورت دوستم که در گذشته در درگیری با ماموران از ناحیه پا تیر خورده بود و لنگان لنگان راه می رفت ضربه ای بزند که من به هواخواهی از دوستم کاپشن علی را روی صورتش کشیدم و دست و پایش را با یک پیراهن کهنه بستم. من او را رها کردم اما بعدا فهمیدم به خاطر خفگی جان سپرده است. من واقعا قصد کشتن او را نداشتم و برای اینکه سایر معتادان را بترسانم چنین بلایی سرش آوردم. من گوشی موبایل او را هم سرقت کردم و از همین طریق بازداشت شدم.
سپس متهم ردیف دوم به دفاع پرداخت و گفت: چند روز قبل در جریان درگیری و فرار از دست پلیس پایم تیر خورد و مجروح بودم. ما مشغول مصرف مواد بودیم که علی هم به آنجا آمد تا مواد بکشد. من به او اعتراض کردم اما او به سمت من حمله کرد.من فقط چند سیلی به صورت او زدم و از حفره فاضلاب بیرون رفتم.
در پایان جلسه هیات قضایی کریم را به قصاص و متهم ردیف دوم را به زندان محکوم کرد. با اعتراض کریم به حکم صادره قضات دیوان عالی کشور پرونده را بار دیگر بررسی و حکم قصاص کریم را شکستند.
به این ترتیب این پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در آن جلسه دادگاه نیز که به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور یک مستشار تشکیل شد ، پدر و مادر علی روبه روی قضات دادگاه ایستادند و گفتند: چون پسرمان معتاد شده بود او را طرد کرده بودیم .او با معتادان در رفت و آمد بود اما هرگز راضی به مرگش نبودیم. به همین خاطر برای قاتل او قصاص می خواهیم.
سپس کریم به دفاع پرداخت. وی گفت: من کاپشن علی را روی صورتش کشیدم و دست و پای او را ضربدری با پیراهن بستم .سپس او را در حفره فاضلاب رها کردم. ولی قصد کشتن او را نداشتم و من فقط قصد ترساندن او را داشتم.
در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد و سرانجام با توجه به مدرک های موجود در پرونده برای کریم حکم قصاص صادر کردند.
این بار پس از کش و قوس های فراوان و درحالیکه متهم متوجه شده بود چاره ای جز جلب رضایت اولیای دم مقتول را ندارد به تکاپو افتاد و با تلاش های خانواده اش درحالیکه در یک قدمی اجرای حکم قصاص قرار داشت موفق شد از اولیای دم مقتول رضایت بگیرد.
به گزارش میار، شامگاه دوازدهم بهمن 93 بود که جنازه یک مرد ناشناس در حفره فاضلاب در اتوبان شهید یاسینی از سوی ماموران شهرداری پیدا شد. شواهد نشان می داد جنازه متعلق به یک مرد معتاد به نام علی است که خفه شده و در پاتوق معتادان رها شده است.
پلیس به بررسی پرداخت و دریافت موبایل وی سرقت شده است. به این ترتیب پلیس به ردیابی موبایل دزدی پرداخت و یک مجرم سابقه دار به نام کریم را بازداشت کرد.
این مرد به قتل اعتراف کرد و گفت: دوستش نیز در این ماجرا مقتول را کتک زده است. دو متهم درحالی در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه ایستاد که پدر و مادر مقتول برای آنها حکم قصاص خواستند.
در جلسه دادگاه کریم به دفاع پرداخت و گفت: به شیشه معتاد بودم. من و دوستانم برای مصرف مواد گاهی اوقات به حفره فاضلاب می رفتیم. آنجا مشغول مصرف مواد بودیم که علی سر رسید. او می خواست در مصرف شیشه با ما شریک شود که با او درگیر شدم. او فحاشی کرد و می خواست با پایپ به صورت دوستم که در گذشته در درگیری با ماموران از ناحیه پا تیر خورده بود و لنگان لنگان راه می رفت ضربه ای بزند که من به هواخواهی از دوستم کاپشن علی را روی صورتش کشیدم و دست و پایش را با یک پیراهن کهنه بستم. من او را رها کردم اما بعدا فهمیدم به خاطر خفگی جان سپرده است. من واقعا قصد کشتن او را نداشتم و برای اینکه سایر معتادان را بترسانم چنین بلایی سرش آوردم. من گوشی موبایل او را هم سرقت کردم و از همین طریق بازداشت شدم.
سپس متهم ردیف دوم به دفاع پرداخت و گفت: چند روز قبل در جریان درگیری و فرار از دست پلیس پایم تیر خورد و مجروح بودم. ما مشغول مصرف مواد بودیم که علی هم به آنجا آمد تا مواد بکشد. من به او اعتراض کردم اما او به سمت من حمله کرد.من فقط چند سیلی به صورت او زدم و از حفره فاضلاب بیرون رفتم.
در پایان جلسه هیات قضایی کریم را به قصاص و متهم ردیف دوم را به زندان محکوم کرد. با اعتراض کریم به حکم صادره قضات دیوان عالی کشور پرونده را بار دیگر بررسی و حکم قصاص کریم را شکستند.
به این ترتیب این پرونده برای رسیدگی دوباره به شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در آن جلسه دادگاه نیز که به ریاست قاضی اصغر عبداللهی و با حضور یک مستشار تشکیل شد ، پدر و مادر علی روبه روی قضات دادگاه ایستادند و گفتند: چون پسرمان معتاد شده بود او را طرد کرده بودیم .او با معتادان در رفت و آمد بود اما هرگز راضی به مرگش نبودیم. به همین خاطر برای قاتل او قصاص می خواهیم.
سپس کریم به دفاع پرداخت. وی گفت: من کاپشن علی را روی صورتش کشیدم و دست و پای او را ضربدری با پیراهن بستم .سپس او را در حفره فاضلاب رها کردم. ولی قصد کشتن او را نداشتم و من فقط قصد ترساندن او را داشتم.
در پایان جلسه هیات قضایی وارد شور شد و سرانجام با توجه به مدرک های موجود در پرونده برای کریم حکم قصاص صادر کردند.
این بار پس از کش و قوس های فراوان و درحالیکه متهم متوجه شده بود چاره ای جز جلب رضایت اولیای دم مقتول را ندارد به تکاپو افتاد و با تلاش های خانواده اش درحالیکه در یک قدمی اجرای حکم قصاص قرار داشت موفق شد از اولیای دم مقتول رضایت بگیرد.
دسته بندی: پرونده های سیاه / اسلاید شو
آدرس کوتاه خبر:
