ماجرای هدیه مردم سرباز به پلیس راهنمایی و رانندگی و واقعیت های ماجرا
بعد از حادثه سوزاندن خودروی پلیس راهنمایی و رانندگی در شهرستان سرباز توسط افرادی نامشخص، حالا خبر رسیده است که برخی اهالی خودروی تازه ای جایگزین قبلی برای شان خریده اند، میار این ماجرا را بررسی می کند.
به گزارش میار، مردم مکران زمین صفات خوبی دارند که حین زندگی بین آنها متوجه اش خواهید شد، برای مثال مردمان این سرزمین به زلالی آب روانی هستند که از برف های کوه بر اثر گرمای هوا در حال ذوب شدن باشد و شاید همین صفت خوب شان باعث شده است که در اقدامی تازه برای پلیس راهنمایی و رانندگی یک خودرو بخرند، اگرچه این اقدام وظیفه مردم نبود.
وظیفه تأمین امنیت
شاید مهمترین پرسش در سیستان و بلوچستان و در چنین روزهایی این باشد، واقعاً وظیفه تأمین امنیت گردن کیست؟ چرا آن روز که خودروی پلیس راهنمایی و رانندگی سوزانده شد ما وقتی فیلم ها را دیدیم هیچ اثری از نیروی انتظامی ندیدیم، مگر نباید در آن موقعیت مهم نیروی انتظامی برای برقراری امنیت حضور داشته باشد.
این نوع پرسش ها کم کم ما را به واقعیت ماجرا نزدیک می کند، وظیفه تأمین امنیت واقعاً بر عهده چه کسی است؛ البته که امنیت چندین نوع است، امنیت روانی، امنیت غذایی، امنیت اقتصادی، امنیت جانی، امنیت مالی و انواع امنیت داریم که دولت باید در این روزها پاسخگو باشد کدام را در سیستان و بلوچستان تأمین کرده است.
در واقع در این روزها دولت تا به جایی پیش رفته است که امنیت آبی این مردم هم با خطری جدی مواجه شده است و برای مثال در سیستان مردم نگرانی شدیدی از بابت تأمین آب شان دارند و در دیگر سو مردم شمال استان به واسطه گرد و خاک حتی از بابت هوای تنفسی شان هم امنیت ندارند، آیا وظیفه تأمین این امنیت ها گردن مردم است؟
هدیه مردم به پلیس راهنمایی و رانندگی
باز می گردیم به همان مسئله خرید خودروی نو توسط برخی اهالی سرباز برای پلیس راهنمایی و رانندگی، شما بیایید دقیق تر به مسئله توجه کنید، اتفاقی می افتد و یکدفعه برخی افراد حاضر در محل عصبانی می شوند و برخی نیز خودرو را واژگون می کنند و برخی نیز خودروی پلیس را آتش می زنند و الی آخر.
آیا اینجا نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران حضور داشت و در این همه مدتی که طول کشید تا این پروسه تکمیل شود تا خودرو سوزانده شود، آیا پلیس نمی دانست باید سریع تر به صحنه بیاید و لااقل برای تأمین امنیت همکاران و ادوات خودشان یک کاری بکند؟ سوالاتی از این دست ما را به واقعیت نزدیک تر می کند.
ما در اینجا باید توجه داشته باشیم تأمین امنیت وظیفه دولت است و دولتی که در سیستان و بلوچستان تا به امروز کارنامه ضعیفی از خود، به گفته بیشتر نمایندگان مجلس استان، به جا گذاشته است آیا باید انتظار داشته باشد مردم محلی برایش خودروی نو بخرند و تحویل بدهند، آیا این دولت توانسته است امنیت معیشتی مردمان سیستان و بلوچستان را تأمین کند.
در این موقعیت ها دقیقاً باید توجه داشته باشیم که دولت اگر هم برای مردم از نظر امنیتی اتفاقی بیفتد، وظیفه تأمین خسارت را بر عهده دارد، برای مثال در پرونده های قتل اگر قاتل توسط پلیس شناسایی و دستگیر نشود، باید دولت از محل بیت المال هزینه دیه را به خانواده مقتول بپردازد و یا در سرقت های مسلحانه با سلاح گرم اگر سارق شناسایی و دستگیر نشود، باید دولت خسارت مالباختگان را پرداخت کند.
امنیت در بلوچستان
حال اگر به معنی کلی امنیت در بلوچستان و همان چیزی که عامه از آن به امنیت یاد می کنند توجه کنید متوجه خواهید شد در همین موضوع کوتاهی رخ داده است، مثلاً آمار سرقت ها و قتل هایی که اخیراً در استان شدت گرفته است را زیر ذره بین بیاورید، قتل معلمی در چابهار که هنوز هم قاتلانش دستگیر نشده اند یا قتل خالد تنحال در شهر پلان که آن هم معلوم نشد چرا و چه کسی او را کشته است و دیگر قتل ها را بررسی کنید، متوجه خواهید شد مسئله امنیت در استان سیستان و بلوچستان اهمیت خود را از دست داده است.
شاید همین موضوع بود که باعث شد دادستان چابهار طی هفته جاری جایگزین شود که امید می رود دادستان جدید مانند قبلی نباشد، اگر امنیت مثال زدنی چابهار، این روزها به چنین وضعیتی در آمده است که سرقت های مسلحانه در روز و شب به راحتی اتفاق می افتند، بخش مهمی از آن مربوط به دادسرا است چرا که پلیس خودسر نمی تواند خیلی از اقدامات را انجام بدهد.
برای مثال فردی تعریف می کرد سارقش را دستگیر کرده بودند و بدون هیچ اقدامی در همان دو هفته اول سارق را به زندان فرستاده بودند در حالی که همدستان او بیرون بودند و می شد از طریق همین سارق همدستانش را نیز بازداشت کرد اما خب نه بازپرس پاسخ درستی به مالباخته می داد و نه اداره آگاهی، تا لااقل مالباخته بداند ماجرا چیست و چرا باید چنین سارق خطرناکی به جای بازداشتگاه آگاهی روانه زندان شود.
حال نکته ماجرا این است که سرقت های این آقای دزد طبق اعتراف خودش بیش از ده فقره بود آن هم سرقت از نوع مسلحانه و از طرفی بازپرس به جای دستور اکید دادن بر تحقیق از سارق، او را روانه زندان کرده بود و وقتی نیز سارق بازداشتگاه آگاهی بازگشته بود، دوباره همدستانش بیرون از زندان شروع به سرقت های خود کرده بودند.
شاید به همین علت باشد که مدت ها است آماری از سرقت و قتل در استان و شهرستان هایش بیرون نمی آید و شاید به همین علت باشد که دیگر بیشتر مردم امیدی به دستگیری سارقان شان ندارند و کمتر هم به پلیس ماجرا را خبر می دهند، برای مثال فردی از اهالی شهر پلان تعریف می کرد که مردم با اینکه موتورشان سرقت می شود اما هیچوقت پلیس را خبر نمی کنند.
البته این هم ماجرایی دارد، برای مثال برخی مالباختگان بدون شناسنامه هستند و می ترسند سرقت را ثبت کنند و برخی نیز موتورشان مزایده ای است و حتی پلاک هم ندارد که آنها هم به واسطه این موضوع امیدی به پیدا شدن دوباره موتورشان ندارند و در بیشتر موارد فقط مالباختگانی ثبت سرقت می کنند که موتور سیکلت شان نو باشد، در مورد خودرو و بقیه موارد نیز این موضوعات صادق هستند، یعنی بی شناسنامه بودن اهالی سیستان و بلوچستان خود یک علتی است که باعث می شود آمار های اعلامی از سرقت ها دقیق نباشد اگرچه باز هم تأکید می کنیم هیچ آماری طی سه ساله اخیر از سرقت و قتل و جرایم دیگر استان در رسانه های اطلاع رسانی نشده است.
خودروی خریداری شده حق پلیس بود؟
همانطور که در ابتدای گزارش گفتم، مردمان مکران زمین شفاف و زلال هستند و به این واسطه تصور می کنند خریدن خودرو برای پلیس وظیفه شان بوده است، در حالی که همکاران خود این پلیس ها باید تأمین امنیت می کردند تا چنین اتفاقی برای خودروی پلیس راهنمایی و رانندگی نیفتد.
آن خودرو هم لایق خانواده بی بضاعتی بود که نیاز داشت خیران برایش کاری کنند بلکه بتواند با مسافرکشی و امثال این کارها خرجی خودش را در بیاورد، آرزو می کنیم که ای کاش دولتی ها کمی بیشتر به فکر تأمین امنیت مردم سیستان و بلوچستان باشند.
