راز شکست ناپذیری انقلاب اسلامی
پایگاه خبری تحلیلی میار؛ در آستانه سالروز پیروزی انقلاب اسلامی قرار داریم. 22 بهمن یادآور پیروزی ملتی با رهبری امام خمینی(ره) است که توانستند با هدایت های و رهنمودهای بی بدیل معمار انقلابشان از زیر بار ظلم، ستم، اختناق و خفقان نظام استبدادی و وابسته شاهنشاهی رهایی یابند تا در حیات سیاسی نوین جامعه ایران، استقلال و آزادی خود را در برابرچشمان مبهوت زده جهانیان با صدایی رسا اعلام نمایند و به هویت پر از افتخار تاریخی خود بازگشتی پیروزمندانه و غرورآفرین داشته باشند.
همت، اهتمام و تلاش و استقامت 42 ساله مردم ایران در برابر همه حوادث تلخ و شیرین انقلاب و فشارهای بی امان، تخریبگر و فلج کننده استکبار جهانی با همه متحدانش در 4 دهه گذشته، هرگز نتوانسته است خللی بر اراده مستحکم عاشقان انقلاب ایجاد نماید و آنان را نسبت به ادامه راه در این مسیر ناامید و سرگردان نماید تا دست از آرمان های اصولی انقلاب کشیده و دشمن شاد شوند.
مردم ایران انصافا با توجه به فشارها و تنگناها این 42 سال گذشته در همه زمینه های هجوم دشمنان قسم خورده در عرصه های نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی و درمانی آنان که با استفاده از اهرم های سخت افزاری و نرم افزاری پیشرفته صورت گرفته است به دنیا ثابت کردند؛ جوهره جاودانگی این انقلاب هستند و این حقیقتی انکارناپذیر است که اگراین مردم در صحنه نبودند و پای آرمان هایشان نایستاده بودند، هرگز حیات سیاسی انقلاب تا به امروز تداوم نمی یافت که امروز شاهد عبور از 42 سالگی حیات سیاسی انقلاب اسلامی باشیم. این است راز شکست ناپذیری انقلاب اسلامی.
خدمت به مردم و رسیدگی به امور اقتصادی، رفاهی، بهداشتی، فرهنگی و آموزشی آنان؛ کمترین خدمتی است که هر دولتی برای این مردم وفادار می تواند انجام دهد که اگر در این خصوص غفلت گردد و یا خدای ناکرده با خیانت همراه شود، چه پاسخی می توان برای این مردم با صداقت داشت. تعلل در انجام اموری که بتواند به مردم آرامش دهد و نشاط و شادی را به خانواده آنان و جامعه باز گرداند و ایشان را از استرس و پریشانی رهایی بخشد، باید گناهی بس عظیم و جرمی نابخشودنی به حساب آورد و آن را یک نامردی تمام عیار در حق این ملت دانست.
نگارنده در طی بیش از 30 سال با آثار قلمی خود چه در قالب یادداشت در مطبوعات کشور و چه به صورت کتاب؛ همیشه مدافع مردم و انقلاب بوده و هرگز قلم خود را در خدمت منافع احزاب و گروه های سیاسی قرار نداده و حتی برای بیش از3000 یادداشتی که به رشته تحریر در آورده، نه وجهی را مطالبه نموده و نه مطالبی را سفارشی نوشته و به چاپ رسانده است، اما افتخارش این بوده که با قلم و بیانش در خدمت مردم و انقلاب اسلامی باشد و هر کجا هم نیازی به نقد احساس شده است تا ازحقوق مردم و کیان انقلاب دفاع شود کوتاهی ننموده است. امروز هم بر همان عهد و پیمان با مردم و انقلاب هستم و در برابر قصورها و تقصیرها، افراط ها و تفریط ها کوتاه نیامده و سکوت نکرده و به قدر توان و بضاعت فکری و اندیشه ام به موضوعات گوناگون در هر دولتی که بر سر کار بوده است ورود نموده و براساس تعهد اخلاقی و حرفه ای، نقدهای سازنده خود را با آرامش و به دور از تخریب مطرح و یادآور شده ام که امیدوارم مورد توجه واقع شده باشد.
چهارشنبه روز 22 بهمن و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی است؛ روی سخنم با رییس جمهور محترم جناب روحانی و دولت تدبیر و امید اصلاحات ایشان است که اکنون از عمر دولتش چیزی حدود 6ماه باقی مانده است. به وی می گویم لطفا کلاهتان را قاضی کنید خودتان را مورد ارزیابی قرار دهید- هم ارزیابی از باب سیاسی هم لحاظ اخلاقی و وجدانی-؛ با خودتان خلوت کنید و خودتان را بیرحمانه به نقد بکشید، اطمینان دارم با شرایطی که برای مردم بوجود آورده اید دچار عذاب وجدان می شوید و خودتان را محاکمه و محکوم می نماید. بارها با یادداشت های خود در پایگاه ( ارزشی) خبری تحلیلی میار؛ عملکرد جناب عالی و دولت شما را نقد کرده و در دفاع از حقوق مردم مطالبی را در حمایت از این مظلومان انقلاب ،که در سایه سیاست های غلط تان دچار صدمات روحی و روانی در سطح خانواده و جامعه شده اند، نوشته و انتقاد کرده و مجدانه درخواست نمودهام به داد این مردم برسید.این مردم بنابر اندیشه و خاستگاه فکری امام خمینی(ره) و رهبرمعظم انقلاب، ولی نعمت مسئولان هستند و مسئولان خدمتگزاران ایشان بشمار می آیند، لطفا به افکار عمومی پاسخ دهید چرا در حق ایشان در طول هفت سال و اندی دولت شما به اوضاع و احوال اقتصادی و رفاهی این مردم توجهی نشده است و سفره آنان کوچک و کوچک تر گشته است؟ آیا می دانید بر اثر عملکرد دولت شما، مقبولیت و مشروعیت سیاسی نظام در نزد قاطبه مردم بخاطر ناکارآمدی برخی مدیرانِ نالایق با حقوق های نجومی افشا شده، خدشه دار گشته و مردم را نسبت به توانمندی نظام برای حل مشکلات بدبین نموده است؟ آیا می دانید فشارهای اقتصادی و گرانی های افسارگسیخته مایحتاج مردم که هر لحظه با افزایش و رشد بی منطق صورت گرفته و می گیرد تاب و توان مردم را بریده و قدرت خرید آنان را به پایین ترین سطح رسانده است؟ شما و دولتمردانتان آیا مثل این مردم زندگی کرده و می کنید؟ والله که اگر مثل آنان زندگی می کردید این کشور درست شده بود! آیا برای خرید به بازار می روید و در میان مردم ظاهر می شوید تا ببینید این مردم چه می کشند؟ آقای روحانی این مردم آبرومند هستند، این مردم عهدی با امامشان و شهدایشان بسته اند که اگر این عهد و پیمان نبود به تکلیف خود عمل می کردند و اگر نبود حرمت ها، پرده ها می دریدند و نقاب از رخ برخی ظاهرالصلاح ها بر می داشتند تا چهره کریه مقدس مأبانه ایشان هویدا و عریان گردد.
چه بگویم هرچه بگویم باز دلم برای این مردم و این انقلاب می تپد و برای آینده آن دلواپسم. برای کسانی که همه چیز دادند. دریغ نکردند. مال دادند. جان دادند. آبرو دادند. کتک خوردند. فرزند دادند. اما از انقلابشان دست نکشیدند و نخواهند کشید. مرد میدان هستند. کوتاه نمی آیند. گریبان متخلفان و منحرفان و منافقان و نفوذی های ظاهرالصلاح را خواهند گرفت. مردم این انقلاب را با چنگ و دندان حفظ کرده اند. برای حفظ آن خون داده اند. دشمنان را سرجایشان نشانده اند. به احدی باج ندادند چه سیاسی باشند و چه سلبریتی که این روزها بازارشان داغ است و بی محابا در هر زمینه ای بدون پشتوانه علمی و تخصصی، اظهار نظر می کنند بی آن که به عواقب و نتایج آن بیاندیشند. این مردم با کسی شوخی ندارند. هرکس با این مردم درگیر شود و به آنان خدمات شایسته و در خور شأن ارائه ننماید روزی پشیمان خواهد شد و در کوتاهی از این امر غبطه خواهد خورد.
ایام دهه فجراست و 22 بهمن ماه 1399 را با توجه به شرایط کرونایی کشور با همه کاستی ها، نامرادی ها، کوتاهی ها، قصورها، تقصیرها، افراط ها و تفریط ها، به شیوه ای غیر مرسوم جشن خواهیم گرفت و بیش ازاین با بیان تلخی ها نمی خواهم کام ملت را تلخ نمایم؛ اما امیدوارم رییس جمهور در 22 بهمن ماه از مردم به خاطر عدم ارائه خدمات شایسته به ایشان عذرخواهی کند و از کوتاهی های دولتش و مدیریت ناکارآمد خود از 1392تا کنون پوزش بطلبد. کار سختی نیست. روحانی منصف باشد این کار را انجام خواهد داد. اگرچه دوای درد این مردم عذرخواهی ایشان نسیت بلکه کمترین کار در حق این مردم باصفا و باوفا است.
همت، اهتمام و تلاش و استقامت 42 ساله مردم ایران در برابر همه حوادث تلخ و شیرین انقلاب و فشارهای بی امان، تخریبگر و فلج کننده استکبار جهانی با همه متحدانش در 4 دهه گذشته، هرگز نتوانسته است خللی بر اراده مستحکم عاشقان انقلاب ایجاد نماید و آنان را نسبت به ادامه راه در این مسیر ناامید و سرگردان نماید تا دست از آرمان های اصولی انقلاب کشیده و دشمن شاد شوند.مردم ایران انصافا با توجه به فشارها و تنگناها این 42 سال گذشته در همه زمینه های هجوم دشمنان قسم خورده در عرصه های نظامی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، بهداشتی و درمانی آنان که با استفاده از اهرم های سخت افزاری و نرم افزاری پیشرفته صورت گرفته است به دنیا ثابت کردند؛ جوهره جاودانگی این انقلاب هستند و این حقیقتی انکارناپذیر است که اگراین مردم در صحنه نبودند و پای آرمان هایشان نایستاده بودند، هرگز حیات سیاسی انقلاب تا به امروز تداوم نمی یافت که امروز شاهد عبور از 42 سالگی حیات سیاسی انقلاب اسلامی باشیم. این است راز شکست ناپذیری انقلاب اسلامی.
خدمت به مردم و رسیدگی به امور اقتصادی، رفاهی، بهداشتی، فرهنگی و آموزشی آنان؛ کمترین خدمتی است که هر دولتی برای این مردم وفادار می تواند انجام دهد که اگر در این خصوص غفلت گردد و یا خدای ناکرده با خیانت همراه شود، چه پاسخی می توان برای این مردم با صداقت داشت. تعلل در انجام اموری که بتواند به مردم آرامش دهد و نشاط و شادی را به خانواده آنان و جامعه باز گرداند و ایشان را از استرس و پریشانی رهایی بخشد، باید گناهی بس عظیم و جرمی نابخشودنی به حساب آورد و آن را یک نامردی تمام عیار در حق این ملت دانست.
نگارنده در طی بیش از 30 سال با آثار قلمی خود چه در قالب یادداشت در مطبوعات کشور و چه به صورت کتاب؛ همیشه مدافع مردم و انقلاب بوده و هرگز قلم خود را در خدمت منافع احزاب و گروه های سیاسی قرار نداده و حتی برای بیش از3000 یادداشتی که به رشته تحریر در آورده، نه وجهی را مطالبه نموده و نه مطالبی را سفارشی نوشته و به چاپ رسانده است، اما افتخارش این بوده که با قلم و بیانش در خدمت مردم و انقلاب اسلامی باشد و هر کجا هم نیازی به نقد احساس شده است تا ازحقوق مردم و کیان انقلاب دفاع شود کوتاهی ننموده است. امروز هم بر همان عهد و پیمان با مردم و انقلاب هستم و در برابر قصورها و تقصیرها، افراط ها و تفریط ها کوتاه نیامده و سکوت نکرده و به قدر توان و بضاعت فکری و اندیشه ام به موضوعات گوناگون در هر دولتی که بر سر کار بوده است ورود نموده و براساس تعهد اخلاقی و حرفه ای، نقدهای سازنده خود را با آرامش و به دور از تخریب مطرح و یادآور شده ام که امیدوارم مورد توجه واقع شده باشد.
چهارشنبه روز 22 بهمن و سالروز پیروزی انقلاب اسلامی است؛ روی سخنم با رییس جمهور محترم جناب روحانی و دولت تدبیر و امید اصلاحات ایشان است که اکنون از عمر دولتش چیزی حدود 6ماه باقی مانده است. به وی می گویم لطفا کلاهتان را قاضی کنید خودتان را مورد ارزیابی قرار دهید- هم ارزیابی از باب سیاسی هم لحاظ اخلاقی و وجدانی-؛ با خودتان خلوت کنید و خودتان را بیرحمانه به نقد بکشید، اطمینان دارم با شرایطی که برای مردم بوجود آورده اید دچار عذاب وجدان می شوید و خودتان را محاکمه و محکوم می نماید. بارها با یادداشت های خود در پایگاه ( ارزشی) خبری تحلیلی میار؛ عملکرد جناب عالی و دولت شما را نقد کرده و در دفاع از حقوق مردم مطالبی را در حمایت از این مظلومان انقلاب ،که در سایه سیاست های غلط تان دچار صدمات روحی و روانی در سطح خانواده و جامعه شده اند، نوشته و انتقاد کرده و مجدانه درخواست نمودهام به داد این مردم برسید.این مردم بنابر اندیشه و خاستگاه فکری امام خمینی(ره) و رهبرمعظم انقلاب، ولی نعمت مسئولان هستند و مسئولان خدمتگزاران ایشان بشمار می آیند، لطفا به افکار عمومی پاسخ دهید چرا در حق ایشان در طول هفت سال و اندی دولت شما به اوضاع و احوال اقتصادی و رفاهی این مردم توجهی نشده است و سفره آنان کوچک و کوچک تر گشته است؟ آیا می دانید بر اثر عملکرد دولت شما، مقبولیت و مشروعیت سیاسی نظام در نزد قاطبه مردم بخاطر ناکارآمدی برخی مدیرانِ نالایق با حقوق های نجومی افشا شده، خدشه دار گشته و مردم را نسبت به توانمندی نظام برای حل مشکلات بدبین نموده است؟ آیا می دانید فشارهای اقتصادی و گرانی های افسارگسیخته مایحتاج مردم که هر لحظه با افزایش و رشد بی منطق صورت گرفته و می گیرد تاب و توان مردم را بریده و قدرت خرید آنان را به پایین ترین سطح رسانده است؟ شما و دولتمردانتان آیا مثل این مردم زندگی کرده و می کنید؟ والله که اگر مثل آنان زندگی می کردید این کشور درست شده بود! آیا برای خرید به بازار می روید و در میان مردم ظاهر می شوید تا ببینید این مردم چه می کشند؟ آقای روحانی این مردم آبرومند هستند، این مردم عهدی با امامشان و شهدایشان بسته اند که اگر این عهد و پیمان نبود به تکلیف خود عمل می کردند و اگر نبود حرمت ها، پرده ها می دریدند و نقاب از رخ برخی ظاهرالصلاح ها بر می داشتند تا چهره کریه مقدس مأبانه ایشان هویدا و عریان گردد.
چه بگویم هرچه بگویم باز دلم برای این مردم و این انقلاب می تپد و برای آینده آن دلواپسم. برای کسانی که همه چیز دادند. دریغ نکردند. مال دادند. جان دادند. آبرو دادند. کتک خوردند. فرزند دادند. اما از انقلابشان دست نکشیدند و نخواهند کشید. مرد میدان هستند. کوتاه نمی آیند. گریبان متخلفان و منحرفان و منافقان و نفوذی های ظاهرالصلاح را خواهند گرفت. مردم این انقلاب را با چنگ و دندان حفظ کرده اند. برای حفظ آن خون داده اند. دشمنان را سرجایشان نشانده اند. به احدی باج ندادند چه سیاسی باشند و چه سلبریتی که این روزها بازارشان داغ است و بی محابا در هر زمینه ای بدون پشتوانه علمی و تخصصی، اظهار نظر می کنند بی آن که به عواقب و نتایج آن بیاندیشند. این مردم با کسی شوخی ندارند. هرکس با این مردم درگیر شود و به آنان خدمات شایسته و در خور شأن ارائه ننماید روزی پشیمان خواهد شد و در کوتاهی از این امر غبطه خواهد خورد.
ایام دهه فجراست و 22 بهمن ماه 1399 را با توجه به شرایط کرونایی کشور با همه کاستی ها، نامرادی ها، کوتاهی ها، قصورها، تقصیرها، افراط ها و تفریط ها، به شیوه ای غیر مرسوم جشن خواهیم گرفت و بیش ازاین با بیان تلخی ها نمی خواهم کام ملت را تلخ نمایم؛ اما امیدوارم رییس جمهور در 22 بهمن ماه از مردم به خاطر عدم ارائه خدمات شایسته به ایشان عذرخواهی کند و از کوتاهی های دولتش و مدیریت ناکارآمد خود از 1392تا کنون پوزش بطلبد. کار سختی نیست. روحانی منصف باشد این کار را انجام خواهد داد. اگرچه دوای درد این مردم عذرخواهی ایشان نسیت بلکه کمترین کار در حق این مردم باصفا و باوفا است.
دکتر اسدالله افشار
آدرس کوتاه خبر:
