سید خلیل موسوی نیا| گزارشات رسیده به میار نشان می دهد یکی از دلایل تشکیل کلاس درس هایی در چابهار با 60 دانش آموز، نبود فضای آموزشی کافی است، چرا با وجود این همه زمین در چابهار و این همه خیر که در  حال ساخت مدرسه هستند، هنوز هم مدرسه کم داریم، میار بررسی می کند.

به گزارش میار، هفته پیش فیلمی از یک کلاس 60 نفره متعلق به یکی از مدارس چابهار در پیج اینستاگرامی میار بارگذاری کردیم و در آن انتقادی نیز از آموزش و پروش چابهار داشتیم که در زمینه آموزش و پرورش کوتاهی کرده بود.

دلیل، کمبود فضای آموزشی است
زیر همان پست کامنتی دریافت کردیم که نوشته بود: »کمبود فضای آموزشی و معلم در سیستان و بلوچستان به این دلیل است که خیلی از زمین های آموزش و پرورش معارض دارد و سازمان نوسازی هم کلی مدرسه دارد که هنوز تحویل نداده است«.

کامنت توجهمان را جلب کرد تا ببینیم اصل ماجرا چیست، تصمیم گرفتیم موضوع را از طریقی پیگیری کنیم، دو مدرسه در خیابان فردوسی چابهار در حال ساخت هستند که به زودی تحویل آموزش و پرورش خواهند شد اما بر اساس شنیده ها افرادی مانند یک نماینده و یک فرد دولتی، در حال  رایزنی هستند که این دو مدرسه را تحویل دانشگاه فرهنگیان بدهند.

جالب است که بدانید دانشگاه فرهنگیان در زمان فرماندار سابق به چابهار تحویل داده شد و به این موضوع که بالاخره شهر توانسته بود یک دانشگاه فرهنگیان برای خود تعریف کند، کلی مسئول افتخار می کردند و حالا همانطور که می بینید اکنون این دانشگاه فرهنگیان سربار شهر شده است.

به اسم مدرسه به کام دانشجو؟!
به نظر شما متولی ساخت دانشگاه فرهنگیان آموزش و پرورش است، بله درست حدس زدید، دانشگاه ها کلاً زیر نظر وزارت علوم تحقیقات و فناوری هستند و اصلاً این ماجرا ربطی به آموزش و پرورش نه تنها چابهار بلکه کل استان و ایران هم ندارد.

در آن سوی، جالب این است که یک پردیس خواهران هم برای این دانشگاه فرهنگیان در نظر گرفته شده است که  آن هم متعلق به آموزش و پرورش چابهار و برای دانش آموزان بوده است نه دانشجویان دانشگاه فرهنگیان، اشتباه نکنید، این درست است که دانشگاه فرهنگیان معلم تربیت می کند اما این موضوع ربطی به آموزش و پرورش ندارد.

نکته جالب ماجرا این است که هر دو مدرسه مذکور که گفتیم آقای نماینده و فرد دولتی، در حال رایزنی هستند تا آن را به دانشگاه بدهند، خیرساز هستند و اصلاً این  کار درست نیست، چرا که وقتی ما با نماینده خیری که این مدرسه را ساخته است تماس گرفتیم، وی گفت: ما به هیچ عنوان مدرسه را به دانشگاه تحویل نمی دهیم.

در واقع آقای مومنی مدعی بود خیر این دو مدرسه را برای دانش آموزان چابهاری ساخته است تا آنها بتوانند در فضای  کافی و مناسب درس بخوانند نه اینکه مسئولان بیایند و مدرسه خیر ساز را به دانشگاه فرهنگیان تبدیل کنند.

معارض برای زمین های آموزش و پرورش
نکته جالب کامنتی، که زیر پست ما مربوط به کلاس 60 نفره قرار داده شده بود، این ادعا است که برخی زمین های آموزش و پرورش معارض دارند و به همین دلیل نمی شود در آنها مدرسه ای را کلنگ زنی کرد تا تکلیف معارض مشخص شود و معارض نیز معمولاً فردی است که به درست یا به غلط بر آن زمین ادعای مالکیت دارد.

برای مثال گشتیم و نمونه ای از این زمین را در خیابان فلاحی چابهار نزدیکی های بیمارستان امام علی پیدا کردیم، در خیابان فلاحی زمینی به وسعت پنج هزار متر مربع داریم که معارض آن یک و.د فرد ثروتمند چابهاری است که زمین و ملک های بسیاری هم در چابهار متعلق به ایشان است.

آقای و.د که از متنفذین شهر چابهار و جزو ثروتمندان و زمین داران چابهاری است، ادعا دارد زمین خیابان فلاحی متعلق به ایشان است و همین نیز باعث شده است سالها پروژه ساخت یک مدرسه در زمینی به وسعت پنج هزار متر مربع روی زمین بماند در حالی که یک چنین شخصی اگر واقعاً زمین متعلق به اوست، بیاید توضیح دهد پس چرا کاربری زمین آموزشی است.

اگر واقعاً زمین متعلق به آقای و.د است، بیاید توضیح دهد چطور در این سالها از او خبری نبود تا اینکه قرار شد آموزش و پرورش در زمین متعلق به خود مدرسه ای بسازد آسمان تپید و ایشان از آسمان افتاد و مالک این قطعه زمین شد، البته تصور نکنید یک طرفه به قاضی رفته ایم، با و.د و حتی پسرش که او هم از ذی نفوذان و ثروتمندان چابهاری است تماس گرفتیم اما جوابی از آنها دریافت نکردیم.

به خود آیید ای بزرگان!
آقای و.د که ادعای مالکیت بر زمین پنج هزار متری خیابان فلاحی چابهار دارد به همراه پسرش، هر دو در مهمترین بخشی که به فکرتان می رسد در چابهار مسئولیت بزرگی دارند و حالا تعجب می کنیم که چطور ایشان که باید حق را بگیرند و به مردم بدهند، خودشان به نوعی در حال پایمال کردن حق مردم هستند، ای کاش اینگونه افراد در شهر چابهار، کمی به خود بیایند و به آینده سرزمین شان نیز بیاندیشند، به نظر ما، جای اینکه دائماً در فکر پر کردن جیب خودتان باشید کمی هم به آینده فرزندان این سرزمین که متعلق به آبا و اجداد خودتان است، اهمیت بدهید.

آیا این روا است که دردانه های شما در بهترین مدارس و با بهترین امکانات تحصیل کنند و فرزندان بلوچستان که باید نسبت به آنها حس مسئولیت داشته باشید، در اوج محرومیت و در سخت ترین شرایط درس بخوانند، اصلاً اگر زمین برای شما هم باشد، با آن همه زمینی که شما در این شهر صاحب هستید، آیا درست است که اجازه ندهید تکه زمینی از شما بابت کار خیر مصرف شود.