میار: سجاد 20 سال داشت كه گم شد. هنوز هم مادرش باور نمي كند او را به همين سادگي ها از دست داده باشد او رفيق باز بود و به حرف هاي مادرش گوش نمي كرد. شايد يكي از دلايل اين رفيق بازي و گوش نكردن حرف هاي مادرش نبود پدر در خانواده بود. مدتي بود كه پدرش خانواده را ترك كرده و بدون خانواده زندگي مي كرد. سجاد هم مثل همه جوانان خيالات و آرزوهاي محالي را در ذهن اش مي پروراند. او شب رفتن يعني در سي ام دي ماه سال 96، ساك و كيف اش را بست و به مادرش گفت كه مي رود و شايد رفتن اش بازگشت نداشته باشد. وقتي مادر علت اين ماجرا را پرسيد سجاد توضيح داد كه متعاقب تصادفي كه با موتور سيكلت فردي را مجروح كرده بود بايد به دادسرا برود و امكان اينكه بازداشت شود وجود دارد. با اين تفاسير بالاخره سجاد رفت درحاليكه از دست مادرش هم كاري برايش بر نمي آمد. مادر با يك فرزند پسر كوچكتر از سجاد و درحاليكه خودش سرپرست خانوار بود برايش امكان نداشت بتواند ديه فردي را كه سجاد مجروح كرده بود بپردازد. بعد از آن سجاد شب را رفت خانه دوستش تا صبح از آنجا به دادگاه برود و تا مدت ها مادر به خيال اينكه سجاد در زندان است از او خبري نداشت و وقتي جوياي حال سجاد شد متوجه شد كه نه زنداني وجود داشته و نه قرار بوده سجاد را زنداني كنند چراكه سجاد با توجه به عدم پيگيري پرونده از سوي فرد مجروح، پرونده اش مختومه اعلام شده بود. اين مادر نگران گلستاني در انتها خواست بعد از گذشت نزديك به يك و نيم سال بي خبري از فرزندش از هموطنان خواست در صورت ديدن او با شماره تلفن 09192407158 تماس بگيرند.
