اشتراک خبر در:

حقوق نیروهای شرکتی و 89 روزه دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر به سریالی ترسناک برای خانواده های 1700 نیروی شرکتی و بیش از 200 نیروی 89 روزه این دانشگاه تبدیل شده است، برخی نیروها در تماس با میار گفتند آیا این انصاف است که در این روزهای سخت اقتصادی، ما ماه ها حقوق نگیریم اما مسئولان همیشه جیب شان پر پول باشد و سفره شان پر نعمت.

به گزارش میار، اگر روزی قرار بر انتخاب پرحاشیه ترین نهاد در کشور باشد، مطمئناً علوم پزشکی ایرانشهر با این همه حاشیه های بی پایانش رتبه نخست را از آن خود خواهد کرد، برخی روزها خبری از گوشه و کنار در فضای مجازی می رسد که برای مثال در یکی از بیمارستان هایش مشکلی به وجود آمده است، مثل ماجرای پنکه بردن همراهان بیمار به بیمارستان امام علی البته این بیمارستان آب هم ندارد، گاهی خبرهایی از کارکنان شبکه بهداشت و درمانی به دست مان می رسد که چند سالی است معوقه هایشان را همچنان دریافت نکرده اند و این روال بعد از دوران کرونا همچنان ادامه دارد و اخیراً نیز از عدم پرداخت حقوق به نیروهای شرکتی این دانشگاه می شنویم.

حقوق تیر ماه را هنوز نداده اند

یکی از کارکنان شرکتی این دانشگاه که با ما تماس گرفته است، می گوید: متأسفانه بعد از ورود رئیس جدید (بویا) ناکارآمدی ها از دوره های قبل نیز بیشتر شد، آخر سال قبل عیدی و حقوق ندادند و ما را پیش زن و بچه مان شرمنده کردند که ان شاءالله در آخرت خودشان نیز نزد خداوند روسیاه خواهند شد.

وی ادامه می دهد: حقوق هایمان را نیز آنطور که باید افزایش ندادند و گفتند ما آنقدری نداریم که بخواهیم بیش از 30 درصد به حقوق هایتان اضافه کنیم، بعد از اسفند گذشته تا ماه تیر جاری هیچ حقوقی نداده بودند تا اینکه به زور حقوق سه چهار ماهه را پرداخت کردند و در آخر حالا به اینجا رسیده ایم که در اواخر مرداد منتظر حقوق تیر ماه مان هستیم.

وی اضافه می کند: با این اوضاعی که از گذشته وجود دارد، به نظر می آید تا آخر ماه شهریور هیچ حقوقی به ما پرداخت نخواهد شد، آیا آقایان مسئول خودشان هم اینطوری حقوق دریافت می کنند، آیا اضافه حقوق های آنها همینطوری حساب می شود، آیا آنها نیز مثل ما هر ماه پیش زن و بچه شان شرمنده می شوند.

89 روزه ها هنوز بلاتکلیف هستند

یکی دیگر از نیروهای دانشگاه که با ما تماس گرفته است، می گوید: موضوع دیگری که باید به آن پرداخته شود نیروهای 89 روزه هستند، این نیروها از هیچ مزایایی برخوردار نیستند و اگر بخواهیم به معنی واقعی کلمه بگوییم، باید بگوییم رفتار علوم پزشکی ایرانشهر با آنها مانند رفتار آمریکایی ها با برده هایشان در دوران برده داری است که این روزها به پایان رسیده است، آخر کدام نیرویی این همه سال کار می کند و در آخر چندرغاز چند ماه گذشته اش را با هزار زور و التماس در حالی دریافت می کند که تورم در جامعه روزافزون است و به این واسطه پولی هم که بعد از چندین ماه به دستش رسیده است، ارزشش کاهش یافته است.

وی ادامه می دهد: ما طبق قانون باید تبدیل وضعیت می شدیم و در واقع شرکتی می بودیم اما حالا که بیش از سه سال از دوران کرونا و زمان به کار گرفتن ما می گذرد، می بینیم که بیش از 200 نفر نیروی 89 روز دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر هنوز تبدیل وضعیت نشده اند، من یک سوال از این آقایان دارم، منی که از اسفند ماه هیچ حقوقی نگرفته ام چه فرقی با توی مسئول دارم که هر ماه سر موعد مقرر حقوقت را می گیری.

وی می افزاید: باور کنید با چنین اوضاعی هم سر کار مانده ایم و هم به کارمان ادامه می دهیم، قبلاً از ما به عنوان سربازان سلامت یاد می کردند، در واقع ما خط مقدم این جبهه بودیم و در سنگرمان ماندیم که اوضاع کرونا در کشور کنترل شد، قبول داریم که وظیفه مان را انجام دادیم اما آیا آقای مسئول! تو هم نباید وظیفه ات را در قبال ما انجام بدهی، نباید حواست باشد که در این اوضاع سخت اقتصادی کشور، من که نیروی تو هستم باید به موقع حقوقم را دریافت کنم، واقعاً چرا نباید حقوق ما را پرداخت کنید.

بهتر است اوضاع سر و سامان بیابد

در آخر یکی دیگر از نیروهای شرکتی که با ما تماس گرفته است، می گوید: به نظر می رسد بهتر است مدیری بر سر کار باشد که یا اوضاع را سامان بدهد یا بتواند کسانی را به کار بگیرد که اوضاع را سر و سامان بدهند، وگرنه با چنین اوضاعی سلامت و درمان مردم هر روز بیشتر از گذشته در خطر خواهد افتاد، دیگر این موضوعات چیزهایی نیستند که بر کسی پوشیده باشد، این چند ماهه اخیر در پرداختی نیروهای شرکتی و 89 روزه دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر، آنقدر تأخیر افتاده و آنقدر این موضوع در شبکه های اجتماعی و رسانه ها عنوان شده است، که دیگر حقیقتاً ما نمی دانیم چرا آقایان حتی کک شان هم نمی گزد.